Biografia Ange1987:
John Foxx to sceniczny pseudonim angielskiego muzyka Dennisa Leigh. Był on pierwszym wokalistą zespołu Ultravox przed rozpoczęciem solowej kariery w 1979.
Jako jeden z pierwszych grał muzykę tworzoną na syntezatorach, sam również projektuje swoje okładki.
Urodził się w Chorley w 1950r., w hrabstwie Lancasire. Leigh pierwszy zaczął eksperymentować z magnetofonami i syntezatorami studiując w Królewskiej Akademii Sztuki. W 1973r. utworzył zespół zwany Tiger Lily. Zespół ten nagrał singiel, który ukazał się 14 marca 1974r. na stronie A było nagranie The Fats Waller zatytułowane "Ain't misbehavin".
Nazwę "Tiger Lily" zespół wziął z filmu erotycznego o tym samym tytule. W tym samym roku w tygodniku "Melody Maker" opisano jeden z ich koncertów w londyńskim klubie Marquee. Napisano o niezwykłej, podniosłej atmosferze.
"Tiger Lily" często koncertowali w Londynie między 1974 a 1976 brzmiąc jak glam rock z widocznymi wpływami punkowymi.
W wywiadzie dla BBC Foxx wyznał, że miał propozycję zostania wokalistą grupy The Clash, jeszcze zanim wokalistą został Joe Strummer, a zespół nazywał się London SS, a także mógł być członkiem PiL i The Damned.
Po kilku zmianach nazwy na: Fire of London, The Zips, a nawet The Damned, ostatecznie zmienili ją na Ultravox!. Muzyka była mieszanką punka, glamu, elektroniki i new wave. W tym czasie Leigh przybrał sceniczne nazwisko John Foxx. Zespół tworzyli: Foxx (wokal i teksty), Billy Currie (skrzypce i syntezator), Chris Cross (bas), Warren Can (perkusja) i Stevie Shears (gitara).
Podpisali kontrakt z Island Record, dla której nagrali trzy płyty. Wykazywali podobieństwo do krautrockowego zespołu Neu. Trzecia płyta, zatytułowana "Systems of Romance", zrealizowana 9 grudnia 1978r., podobnie jak wspomniany zespół łączyła w całość brzmienie, obrazy i była jedną z pierwszych płyt tego rodzaju.(...) Na początku1979 r. pojechali w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych. Okazała się ona sukcesem- widoczny był entuzjazm publiczności, a bilety zostały wyprzedane. Jednak wytwórnia zrezygnowała z zespołu. Simon zdecydował się zostać w Nowym Jorku, a Foxx planował rozpoczęcie kariery solowej po powrocie do Anglii. Bez wokalisty zespół zawiesił działalność. Billy Currie dołączył do zespołu Gary'ego Numana, oraz wziął udział w nagraniu jego płyty "The Pleasure Principle", która odniosła sukces w 1979r. Płyta ta spopularyzowała syntezatorowe brzmienie i sprawiła, że ludzie znów zainteresowali się Ultravox. Zespół wrócił, a miejce Foxxa zajął James "Midge" Ure znany z The Rich Kids, Silk i Thin Lizzy.
Ure poprowadził zespół tą samą drogą co Foxx na "Systems of Romance". Odnieśli światowy sukces płytą "Vienna" z 1980 r. Radio nadawało utwory z tej płyty, a zespół grał duze koncerty ( w tym występ na "Live Aid"). To wcielenie Ultravox przetwało kolejne szcześć lat. Podpisali umowę z Virgin Records a Foxx odniósł sukces na listach przebojów swoim pierwszym singlem "Underpass", zrealizowanym dla jego własnej firmy, Metal Beat. Utwór znalazł się również na albumie "Metamatic" wydanym 17 stycznia 1980 r. Foxx sam grał na większości syntezatorów i urządzeń. Nazwę "Metal Beat" dał również jednej z piosenek z albumu, zaś sam tytuł zainspirowało brzmienie jednego z pierwszych automatów perkusyjnych firmy Roland-CR 78.
W wywiadach wyrażał entuzjazm z założenia własniej wytwórni i nadzieję, że będą tam również nagrywali inni. Ostatecznie w latach 1980-85 Foxx był jedynym artystą w Metal Beat.
Kolejną płytą Foxxa był "The Garden" wydany 25 września 1981 r. Znajdziemy tam elektroniczne brzmienia znane z "Metamatic", ale i echa tego, co było na ostatniej płycie Ultravox z Foxxem, "Systems of Romance". Piosenkę o takim tytule Foxx napisał duzo wcześniej, ale wtedy nie narał jej.
Foxx zbudował własne studio nagraniowe i nazwał je The Garden. Zapraszał tam artystów, malarzy, twórców filmowych. Nagrał tam również taśmę demo dla Virginii Astley na jej płytę "From Gardens Where Feel Secure", klasyczną dla angielskiego Nowego Romantyzmu. W 1983 r. zrealizował muzykę do filmu M. Antonioniego "Identification of a woman". We wrześniu tego roku, ukazał się trzeci solowy album, "The Golden Section".
Płyta "In Mysterious Ways" ukazała się w październiku 1985r. Muzycznie nie wniosła niczego nowego, czego byśmy nie znali z wcześniejszych płyt i nie odniosła komercyjnego sukcesu. Foxx wyznał później, że w tym czasie był rozdartymiędzy różnymi muzycznymi wpływami. W tym samym roku był współproducentem i zagrał na płycie Anne Clark "Pressure Points". Po wydaniu "In Mysterious Ways" Foxx zrezygnował z kariery artysty pop. Sprzedał swoje studio nagraniowe i wrócił do tego, czym zajmował się na początku-grafiki, malarstwa i projektowania okladek, pracując pod swoim prawdziwym nazwiskiem Dennis Leigh.
Alternatywna biografia LuckaDM:
Era syntezatorów w brytyjskim rocku rozpoczęła się pod koniec lat siedemdziesiątych i była logicznym skutkiem eksperymentów wielu artystów na przestrzeni lat. Gdy pojawiły się czołowe zespoły zaliczane do stylu "new romantic" (Visage, Spandau Ballet, Classix Noveaux), elektroniczna muzyka nowofalowa miała już swoich propagatorów - Gary Numana i zespół Ultravox. Animatorem tego drugiego był John Foxx. W połowie lat siedemdziesiątych, Dennis Leigh zakończył studia plastyczne, zaraz po tym zrealizował swoje mażenie - założył zespół. On chciał tworzyć "elektroniczną muzykę przyszłości", zamieścił więc ogłoszenie w gazecie, że poszukuje muzyków do zespołu. Zgłosiło się kilku chętnych i spośród nich Leigh wybrał czterech odpowiadających mu muzyków muzyków. Zespół na początku nazywał się Tigers of Lily, lecz wkrótce przemienił się na Ultravox, a Dennis Leigh przeistoczył się w Johna Foxxa. Po ukazaniu siętrzeciego albumu, Foxx opuścił wymyśloną przez siebie grupę. Powody nie zostały podane. Podobno reszta zespołu przestała mu być potrzebna do realizowania własnych kompozycji. To wtedy Foxx odkrył nieograniczone możliwości elektronicznej aparatury. Na początku 1980 roku ukazał się jego pierwszy album Metamatic, na którym słychać prosty rytm i chłodne brzmienie syntezatorów. Śpiew wnosił ludzkie uczucia do tego syntezatorowego zimnego świata. Do realizacji następnego longplaya Foxx jednak kilku muzyków. The Garden ukazał się wpod koniec 1981 roku. The Garden stał się podsumowaniem i scharakteryzowaniem najlepszych tradycji "new romantic". Ta płyta jest też największym osiągnięciem artystycznym Foxxa. W 1983 roku Foxx powrócił trzecim albumem The Golden Section. Tytuł jest zaczerpnięty ze sztuki - "Złoty podział" to propozycja idealna. Wokalne niekiedy przypomina ostatnie nagrania The Beatles, lecz całokształt jest zdecydowanie nowoczesny. Najnowsza propozycja, In Mysterious Ways, jest najbardziej poetycką płytą w dorobku Foxxa. Prócz kompozycji This Side Of Paradise, całość utrzymana jest w refleksyjnym nastroju, większość kompozycji ma zaś balladowy charakter. Tematami przewodnimi są miłość, przyroda, przemijanie, całość zaś osnuta jest nieodłączną aurą tajemniczości. Nad każdą płytą Foxx pracuje długo i starannie, dlatego też ukazują się one rzadko. Jak dotąd, odbył tylko jedno tournée w 1983 roku. Prócz komponowania i wykonywania muzyki, projektuje też okładki swoich płyt, co jest logiczną konsekwencją studiów artystycznych.
Linki:
http://www.geocities.com/SiliconValley/2463/garden.html
www.metamatic.com
Skomentuj artykul na forum!:
|
